Ostra białaczka szpikowa (AML) jest formą białaczki, która rozpoczyna się w szpiku kostnym (który jest wewnętrzną miękką częścią kości wytwarzającą nowe krwinki), ale może przedostać się do krwi i niektórych innych części ciała, takich jak centralny układ nerwowy, wątroba, węzły chłonne, śledziona i jądra.
Ostra białaczka szpikowa wpływa na rozwój komórek szpikowych (grupy białych krwinek), które na ogół dojrzewają do postaci czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi.
AML jest najczęstszym rodzajem ostrej białaczki. Istnieje 8 podtypów ostrej białaczki szpikowej, co czyni ją jednym z głównych aspektów odróżniających ją od innych rodzajów białaczki. Podtypy są zróżnicowane w zależności od komórki, z której rozwija się białaczka, w tym
M0 – Niezróżnicowana ostra białaczka szpikowa (mieloblastyczna) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach białych krwinek.
M1 – Ostra białaczka szpikowa z minimalnym dojrzewaniem (mieloblastyczna) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach białych krwinek.
M2 – Ostra białaczka szpikowa z dojrzewaniem (mieloblastyczna) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach białych krwinek.
M3 – Ostra białaczka promielocytowa (promielocytowa) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach białych krwinek.
M4 – Ostra białaczka mielomonocytowa (mielomonocytowa) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach białych krwinek.
M5 – Ostra białaczka monocytarna (monocytowa) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach czerwonych krwinek.
M6 – Ostra białaczka erytroidalna (Erythroleukemia) – rozpoczyna się w niedojrzałych postaciach czerwonych krwinek.
M7 – Ostra białaczka megakarioblastyczna (megakariocytowa) – rozpoczyna się w niedojrzałych formach komórek wytwarzających płytki krwi.
Objawy ostrej białaczki szpikowej obejmują gorączkę, częste infekcje, niedokrwistość, łatwe powstawanie siniaków lub krwawień oraz ból stawów i kości.
Objawy AML:
Ostry mieloidalny Białaczka (AML) to rodzaj nowotworu atakującego szpik kostny i komórki krwi. Charakteryzuje się szybkim wzrostem nieprawidłowych komórek szpikowych, które są niedojrzałymi białymi krwinkami. Objawy AML mogą się różnić u poszczególnych osób, a niektóre mogą być niespecyficzne lub podobne do innych schorzeń. W celu dokładnej diagnozy ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem. Oto kilka szczegółowych objawów powszechnie kojarzonych z AML:
Zmęczenie i słabość: Uporczywe zmęczenie i uczucie osłabienia, nawet przy odpowiednim odpoczynku, jest częstym objawem AML. Może to być wynikiem zmniejszonej produkcji prawidłowych krwinek.
Duszność: Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zwane anemią, może prowadzić do duszności, szczególnie podczas wysiłku. Niedokrwistość występuje w wyniku wypierania normalnej produkcji krwinek przez komórki białaczkowe w szpiku kostnym.
Blada skóra:Niedokrwistość spowodowane przez AML może również powodować bladość lub „wyblakły” wygląd skóry.
Łatwe powstawanie siniaków i krwawień: AML może prowadzić do zmniejszenia liczby normalnych płytek krwi, które są odpowiedzialne za krzepnięcie krwi. W rezultacie osoby z AML mogą doświadczać łatwego siniaczenia, nadmiernego krwawienia z drobnych skaleczeń lub urazów oraz częstych krwawień z nosa lub krwawiących dziąseł.
Częste infekcje: AML upośledza wytwarzanie zdrowych krwinek białych, które odgrywają kluczową rolę w zwalczaniu infekcji. W rezultacie osoby z AML mogą być podatne na częste infekcje, takie jak infekcje dróg oddechowych lub infekcje dróg moczowych.
Ból kości i stawów: Komórki białaczkowe mogą gromadzić się w szpiku kostnym i powodować ból kości i stawów. Ten ból jest często opisywany jako tępy ból i może dotyczyć różnych obszarów ciała.
Powiększone węzły chłonne lub śledziona: AML może powodować powiększenie węzłów chłonnych lub śledziony. Powiększone węzły chłonne mogą czasami być odczuwane jako grudki pod skórą, podczas gdy powiększona śledziona może powodować dyskomfort lub ból w jamie brzusznej.
Utrata masy ciała i brak apetytu: U osób z AML może wystąpić niewyjaśniona utrata masy ciała i utrata apetytu. Może to wynikać z wpływu komórek białaczkowych na metabolizm organizmu.
Gorączka i nocne poty: Niektóre osoby z AML mogą doświadczać niewyjaśnionej gorączki, której często towarzyszą nocne poty.
Należy zauważyć, że objawy te mogą być również spowodowane innymi stanami, a obecność tych objawów niekoniecznie wskazuje na AML. Jeśli doświadczasz uporczywych lub niepokojących objawów, zaleca się skonsultowanie się z pracownikiem służby zdrowia w celu właściwej oceny i postawienia diagnozy.
Przeczytaj także: Oznaki i objawy ostrej białaczki szpikowej
Diagnoza
Do zdiagnozowania raka konieczne jest wykonanie kilku testów. Wykonują również testy, aby sprawdzić, czy rak dał przerzuty lub rozprzestrzenił się na inną część ciała, skąd się zaczął. Na przykład testy obrazowania mogą określić, czy rak się rozprzestrzenił. Badania obrazowe pokazują zdjęcia ciała od wewnątrz. Lekarze mogą również przeprowadzać testy, aby dowiedzieć się, które metody leczenia będą najlepsze.
Biopsja dla lekarza, aby wiedzieć, czy obszar ciała ma raka dla większości rodzajów raka. Podczas biopsji lekarz pobiera niewielką próbkę tkanki do badań w laboratorium. Jednak lekarz może zalecić inne badania, jeśli biopsja nie może pomóc w zdiagnozowaniu choroby.
Przy wyborze badania diagnostycznego lekarz może wziąć pod uwagę podane czynniki:
Twoje oznaki i objawy
Wiek i ogólny stan zdrowia
Podejrzewany rodzaj raka
Wynik wcześniejszych badań medycznych
Oprócz badania fizykalnego testy te mogą również pomóc w zdiagnozowaniu AML ? 1?-
Przykładowe testy
Próbka krwi: Aby zdiagnozować AML, lekarz przeprowadzi badania krwi w celu zliczenia liczby białych krwinek i sprawdzenia, czy pod mikroskopem wyglądają nieprawidłowo. Czasami stosuje się specjalne testy zwane immunofenotypowaniem lub cytometrią przepływową i cytochemią w celu odróżnienia AML od innych typów białaczki i określenia dokładnego podtypu AML ? 2?.
Próbka szpiku kostnego:
Te dwie procedury są podobne i często wykonywane jednocześnie w celu oceny szpiku kostnego, który jest tłuszczową, gąbczastą tkanką znajdującą się wewnątrz większych kości. Szpik kostny ma zarówno część płynną, jak i stałą. Aspiracja szpiku kostnego pobiera próbkę płynu za pomocą igły. Biopsja szpiku kostnego polega na usunięciu niewielkiej ilości tkanki stałej za pomocą igły.
Następnie patolog przegląda próbki w laboratorium. Kość miednicy zlokalizowana w pobliżu biodra jest częstym miejscem aspiracji szpiku kostnego i biopsji. Lekarze zazwyczaj podają wcześniej lek zwany „znieczuleniem”, aby znieczulić dany obszar. Znieczulenie to lek blokujący świadomość bólu.
Badania molekularne i genetyczne: Lekarz może również zalecić wykonanie badań laboratoryjnych w celu zidentyfikowania określonych genów, białek i innych czynników związanych z białaczką. Badanie genów w komórkach białaczkowych jest niezbędne, ponieważ przyczyną AML może być nagromadzenie się błędów (mutacji) w genach komórki. Oprócz tego identyfikacja tych mutacji pomaga zdiagnozować konkretny podtyp AML i podjąć decyzję o opcjach leczenia. Ponadto wyniki tych testów mogą pomóc nam monitorować skuteczność leczenia. Poniżej wymieniono bardziej powszechne testy molekularne lub genetyczne stosowane w przypadku AML ? 3?.
Płyn rdzeniowy: Procedura ta nazywana jest również nakłuciem lędźwiowym lub nakłuciem lędźwiowym. W tej metodzie płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) jest usuwany z rdzenia kręgowego. Ta procedura jest zalecana tylko wtedy, gdy występują objawy ostrej białaczki szpikowej rozprzestrzeniającej się do układu nerwowego. Procedurę nakłucia lędźwiowego stosuje się również jako procedurę leczniczą w celu podania leków stosowanych w chemioterapii.
Badania cytochemiczne i immunohistochemiczne: Testy cytochemiczne i immunohistochemiczne to badania laboratoryjne, które pomagają określić dokładny podtyp AML. Co więcej, w testach cytochemicznych określony barwnik barwi różne typy komórek białaczkowych w różny sposób w zależności od substancji chemicznych w komórkach. W przypadku AML testy immunohistochemiczne i test znany jako cytometria przepływowa pomagają znaleźć markery na powierzchni komórek białaczkowych. Różne podtypy białaczki mają różne i unikalne kombinacje markerów powierzchniowych komórek.
Cytogenetyka: Cytogenetyka to sposób patrzenia na chromosomy komórki przez mikroskop w celu analizy liczby, kształtu, rozmiaru i rozmieszczenia chromosomów w celu znalezienia zmian genetycznych w komórkach białaczkowych. Czasami część chromosomu odrywa się i przyłącza do innego chromosomu, co nazywa się translokacją. Innym razem brakuje części chromosomu, co nazywa się delecją. Chromosom może powstać więcej niż raz, co najczęściej nazywa się trisomią. Przyczyną niektórych podtypów białaczki mogą być translokacje, delecje lub trisomie chromosomów ? 4?.
Wiedza, czy określone translokacje mogą pomóc lekarzom w określeniu podtypu AML i zaplanowaniu najlepszego leczenia. Hybrydyzacja fluorescencyjna in situ (FISH) jest również jednym ze sposobów wykrywania zmian chromosomowych w komórkach nowotworowych. Pomaga także zdiagnozować i określić podtyp białaczki. Odbywa się to na tkance usuniętej podczas aspiracji lub biopsji.
Genetyka molekularna komórek białaczkowych może również określić, czy dana osoba potrzebuje większej, czy mniejszej chemioterapii lub przeszczepu szpiku kostnego/komórek macierzystych. Ten rodzaj testów wykrywa drobne mutacje genetyczne, zwane mutacjami submikroskopowymi.
Testy laboratoryjne
Pełna morfologia krwi (CBC) i rozmaz krwi obwodowej: KursCBC test mierzy ilość różnych komórek we krwi, takich jak czerwone krwinki, leukocyty i płytki krwi. Rozmaz krwi obwodowej pomaga w identyfikacji zmian w liczbie i wyglądzie różnych typów komórek krwi.
Rutynowe badanie komórek pod mikroskopem: Próbki krwi, szpiku kostnego lub płynu mózgowo-rdzeniowego obserwuje się pod mikroskopem w celu sprawdzenia i sklasyfikowania białych krwinek według ich wielkości, kształtu i innych cech.
Cytochemia: Komórki w próbce są poddawane działaniu plam chemicznych (barwników), które reagują tylko z niektórymi typami komórek białaczkowych. Plamy te powodują zmiany koloru, które można zaobserwować pod mikroskopem, w celu rozróżnienia.
Cytometrii przepływowej & Immunohistochemia: Komórki w próbkach są traktowane przeciwciałami (białkami), które przyłączają się do określonych białek znajdujących się na komórkach. Metody te wykorzystywane są do immunofenotypowania komórek białaczkowych, co pomaga w klasyfikacji ostrej białaczki szpikowej. W cytometrii przepływowej komórki obserwuje się pod mikroskopem, natomiast w immunohistochemii stosuje się specjalny sprzęt.
Testy chromosomów: Testy te obserwują chromosomy. Test cytogenetyczny to rodzaj testu chromosomowego, podczas którego chromosomy obserwuje się pod mikrosomami w celu zaobserwowania zmian w chromosomach, które obejmują delecję, inwersję, dodanie lub duplikację oraz translokację. Fluorescencyjna hybrydyzacja in situ (FISH) pozwala zaobserwować specyficzne zmiany w określonych częściach DNA za pomocą barwników. Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) to czuły test, który pozwala również wykryć zmiany, które są zbyt małe, aby można je było zaobserwować pod mikroskopem. Pomaga znaleźć zmiany genów, które występują tylko w kilku komórkach, dzięki czemu dobrze sprawdza się w przypadku znalezienia niewielkiej liczby komórek białaczkowych w próbce. Jest przepisywany po lub w trakcie leczenia w celu oceny leczenia i wprowadzenia dalszych zmian w leczeniu.
RTG: W przypadku podejrzenia infekcji innych narządów sugeruje się regularne wykonywanie badania rentgenowskiego.
Tomografia komputerowa (TK): Generalnie tomografia komputerowa wykorzystuje promienie rentgenowskie, aby uzyskać przekrój poprzeczny skupionego narządu. Czasami w przypadku podejrzenia ropnia można również zastosować tomografię komputerową do naprowadzenia igły do biopsji. Czasem też A Skanowanie zwierzęcia jest używany wraz z tomografią komputerową w celu dokładniejszej diagnozy, ponieważ PET wykorzystuje radioaktywne cukry do uchwycenia obrazu obszarów o wysokiej radioaktywności, ponieważ komórki nowotworowe absorbują duże ilości cukru, następnie wykorzystuje się tomografię komputerową w celu bardziej szczegółowej obserwacji obszaru.
Skan rezonansu magnetycznego (MRI): Skan MRI zapewnia dokładne obrazy tkanek miękkich, takie jak tomografia komputerowa, ale zamiast stosowania promieni rentgenowskich, jak w przypadku tomografii komputerowej, do skanowania MRI wykorzystywane są fale radiowe.
Ultradźwięk: W tej procedurze wykorzystuje się fale dźwiękowe do uzyskania obrazu narządów wewnętrznych lub mas. Ultradźwięki można wykorzystać do obserwacji węzłów chłonnych w pobliżu powierzchni ciała lub do zajrzenia do wnętrza brzucha w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych lub narządów, takich jak wątroba, śledziona i nerki. Czasami używa się go także do wprowadzenia igły do obrzękniętych lub powiększonych węzłów chłonnych w celu wykonania biopsji.
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie ostrą białaczkę szpikową (AML), Twój onkolog/lekarz omówi opcje leczenia, które mogą być oparte na podtypie ostrej białaczki szpikowej, innych czynnikach prognostycznych, wieku i ogólnym stanie zdrowia.
Aby uzyskać spersonalizowane wskazówki dotyczące leczenia raka i terapii uzupełniających, skonsultuj się z naszymi ekspertami pod adresemZenOnco.iolub zadzwoń+91 9930709000
Numer referencyjny:
Arber DA, Erba HP. Diagnostyka i leczenie pacjentów z ostrą białaczką szpikową ze zmianami związanymi z mielodysplazją (AML-MRC). Jestem J Clin Pathol. 2020 listopada 4 r.;154(6):731-741. doi: 10.1093/ajcp/aqaa107. PMID: 32864703; PMCID: PMC7610263.
Link skopiowany
